Ataturk- anilar

Mustafa Kemal''in Hz. Muhammed(s.a.v)''i Rüyasında Görmesi...

rahmetli Gazi''yi Bize Nasıl Tanıttılar, Nasıl… Bugün, Artık Son Nefesini "saat Kaç?" Diye Değil (ölüm ânında Yanında Bulunanların Şahadetiyle), "ve Aleykümselam!" Diye Verdiğini Kesinkes Öğrendiğimiz Rahmetli Gazi''ye Ait İki Hatırayı Daha Yusuf Koç Ve Ali Koç Kardeşlerin Son Çalışmaları "başbuğ Atatürk" Adlı Eserlerinden Sizlerle Paylaşacağız.

bakalım İftiracı Vicdanlar Tövbe Edecekler Mi?

"memleketin Her Tarafında Çetin Bir Mücadele Ve Mukavemet Başlamıştı. Ankara Bir Kurtuluş Burcu Ve Mustafa Kemal''in Adı Bir Bayrak Olmuştu. Antep, Mücadele Günlerinin Acı Bir Devresiydi. Memlekette İstiklâl Şuurlaşmış, Topyekûn Bir Vuzuh Kazanmıştı.

o Zaman İlkokulun İhtiyari Sınıfındaydım. Bir Sabah Okula Geldiğim Zaman Çocukların Bahçede Toplanmış Olduğunu Gördüm. Din Dersleri Muallimi Hafız Halil Efendi''nin Konuşacağını Söylediler. Halk Da Okulun Bahçesinde Toplanmıştı. Az Sonra Hafız Halil Efendi Kürsüye Çıktı. Titrek Fakat Heyecanlı Bir Sesle:

''- Din Kardeşlerim, Sizi Şeyh Sunusî Hazretlerinin Bir Tebşiri İçin Buraya Topladım'' Dedi Ve Şu Vakayı Anlattı:

''- Şeyh Sunusî Hazretleri Bir Gece Peygamberimizi Rüyasında Görmüş Ve Koşup Elini Öpmek İstemiş. Peygamber Kendisine Sol Elini Uzatmış, Buna Şaşıran Ve Mahzun Olan Şeyh, Peygambere Hitaben:

- Ya Resulâllah Niçin Sağ Elinizi Vermediniz? Diye Sual Edince Şu Cevabı Almış:

"sağ Elimi Ankara''da Mustafa Kemal''e Uzattım."

bu Rüyayı Anlatan Hafız Halil Efendi''nin Elleri, Çenesi Ve Dili Titriyordu. Gözleri Dolu Doluydu; Hitabesi Kalabalığı Etkilemişti. Birden Gür Ve İmânlı Bir Sesle:

-ey Ahali, Mustafa Kemal Muzaffer Olacak, Peygamber Efendimizin Sağ Eli Onun Elindedir. Buna İman Edin!.. Diye Haykırdı Ve Kürsüden İndi.

sonradan Öğrendiğime Göre, Merhum Hafız Halil Efendi Bu Rüyayı Camide Va''zetmiş Ve Onu İmanlı Tefsirlerle Tamamlamıştır."

"avni Altıner, Her Yönüyle Atatürk, S. 153-155)



istiklal Harbi Günlerinde, Sakarya Meydan Muharebe''lerinin En Kritik Dönemlerinde, Top Seslerinin Ankara''dan Duyulmaya Başlandığı Ve Büyük Millet Meclisi''nin Kayseri''ye Nakledilmesinin Bile Düşünüldüğü Günlerde Atatürk, Günlük Çalışmalarının Büyük Bir Kısmını Yürüttüğü Ve Bugün Müze Olarak Değerlendirilen Ankara Tren İstasyonundaki Evde, Bir Sabah Erken Kalktığı Bir Sırada Çavuş Ali Metin''e:

acele Olarak Fevzi Paşa''yı Telefonla Ara, Bul Ve Hemen Buraya Gelmesini Söyle. Diyor.

ali Metin, Fevzi Paşa''yı Telefonla Arayıp Bulduğunda, Fevzi Paşa Da Atatürk''ün Yanına Gelmek Üzere, Hemen Evden Çıkmakta Olduğunu Söylüyor. Fevzi Paşa Atatürk''ün Yanına Girince, Atatürk Ona Bir Kâğıt Kalem Uzatıp:

bugün Gördüğün Rüyayı Yaz Ve Bana Ver, Diyor.

kendisi De Bir Kâğıt Kalem Alıp Aynı Şekilde O Gün Gördüğü Rüyayı, Fevzi Paşa''ya Vermek Üzere Yazmaya Başlıyor. Yazma İşi Bittikten Sonra, Her İki Paşa Da Karşılıklı Olarak Yazdıklarını Alıp Okuyorlar Ve Okuma İşi Bittikten Sonra Birbirlerine Bakıp Sevinçle Gülümsüyorlar.

her İkisinin De Yazdıklarını Kendi Kâğıtlarından Okuyan Ali Metin, Her İki Kâğıtta Da Şu Rüyanın Yazılmış Olduğunu Görüyor:

hz.peygamber (s.a.v) Efendimiz, Hacı Bayrâm-ı Velî''ye Diyor Ki:

"-mustafa''ya Söyle, Korkmasın, Sonunda Zafer Onların Olacak."

bilindiği Gibi, Aynı Gecede Rüyalarında Hz. Peygamber (s.a.v.) Efendimizi, Hacı Bayrâm-ı Velîye Bu Sözleri Söylerken Gören O İki Muzaffer Kumandanın O Günkü İsimleri, ''mustafa Kemal'' Ve ''mustafa Fevzi''dir.
(ahmet Gürtaş, Atatürk Ve Din Eğitimi, S.160-161)